Avocado

Μέσα του, ένας πυρήνας.

Σκληρός, μα ζωντανός.

Ένα κέντρο που κρατά φως.

Δεν φαίνεται, αλλά ανασαίνει.

Ό,τι είναι ξεκινά από εκεί.

Από εκεί που γεννιέται η ζωή.

Γύρω του, σάρκα απαλή.

Ανοιχτή, δεκτική ,όπως η αγκαλιά που δίνει χωρίς να ζητά.

Μαλακή, μα γεμάτη δύναμη.

Δεν φωνάζει. Υπάρχει.

Τρέφει. Δίνει χώρο.

Αφήνει τους άλλους να ανθίσουν.

Σαν μια γεύση που αφήνει τον χώρο ανοιχτό για να σταθεί ο άλλος.

Να φανεί η δική του γεύση.

Να αναδειχθεί μέσα απ’ τη δική του ηρεμία.

Έτσι υπάρχει.

Σαν ένα λευκό καμβάς.

Που μπορεί να αγκαλιάσει.

Να συνδυαστεί. Να ισορροπήσει.

Η ουσία του είναι να θρέφει και να ενώνει.

Και η τέχνη του είναι οργανική.

Δεν έχει περιττά στολίδια.

Γεννιέται μόνη της, όπως ένα φύλλο που ξετυλίγεται στο φως.

Δεν θέλει να εντυπωσιάσει.

Θέλει να αναπνεύσει.

Να θυμίσει πως και η απλότητα είναι μορφή τελειότητας.

Είναι φτιαγμένο από απλότητα.

Από βάθος που δεν χρειάζεται να αποδειχθεί.

είναι εκεί για να παρατηρεί.

Να αγγίζει τα πράγματα αργά.

Να τα νιώθει.

Είναι εκεί για να προσφέρει ευεξία. Ισορροπία.

Ποιότητα χωρίς υπερβολή.

Να τρέφει αληθινά, να δημιουργεί με καθαρότητα,

να σου υπενθυμίζει

να φροντίζεις τον εαυτό σου όπως φροντίζεις ένα φυτό στο παράθυρο.

Με τρυφερότητα. Με υπομονή.

Το πράσινό του είναι η φωνή της καρδιάς.

Γήινο. Βαθύ. Θεραπευτικό.

Συνδέεται με τη φύση ,με ό,τι αναπνέει χωρίς να το προσέχεις.

Θυμίζει ότι η ανανέωση έρχεται σιωπηλά.

Όπως τα φύλλα που αλλάζουν χρώμα χωρίς να κάνουν θόρυβο.

Όπως η αγάπη που δεν ζητά αντάλλαγμα.

Η ύλη του, θρεπτική.

Πλούσια αλλά ήπια.

Προστατευτική χωρίς να σκληραίνει.

Μαλακή, μα γεμάτη δύναμη.

Μοιάζει με ψυχή που προσφέρει ενέργεια χωρίς να εξαντλείται.

Που τρέφει χωρίς να φωνάζει.

Που δίνει βάθος μέσα από την απλότητα.

Κάποιες μέρες, το περίβλημά του σκληραίνει.

Προστατεύεται.

Άλλες μέρες, μαλακώνει.

Αφήνει το φως να περάσει.

Να ζεστάνει τον πυρήνα του.

Να του θυμίσει ότι η ζωή συνεχίζει, ακόμα κι όταν μένεις ακίνητος.

Αγαπώ το αβοκάντο, γιατί του μοιάζω.

Απαλό απέξω. Βαθύ από μέσα.

Μοιάζει σιωπηλό, αλλά κρύβει ζωή.

Περίπλοκη, εύθραυστη, γεμάτη φως.

Υπενθυμίζει ότι μπορείς να είσαι ήρεμος και δυνατός μαζί.

Ότι μπορείς να θρέφεις χωρίς να κραυγάζεις.

Ότι η ομορφιά δεν χρειάζεται εξήγηση.

Μόνο παρουσία.